Geschiedenis
In 1994 kwam het Comité voor Culturele Routebeschrijvingen van de Raad van Europa, namens het Italiaanse Ministerie van Toerisme, overeen om het thema van de Via Francigena te promoten, als aanvulling op dat van de pelgrimsroute naar Santiago de Compostella, en daarmee het grotere thema te vormen van historische bedevaarten in Europa. De gekozen route bracht een oude pelgrimsroute naar Rome terug tot leven , die zijn hoogtepunt bereikte in de dertiende eeuw. De route werd voor het eerst gedocumenteerd als de “weg van de Longobarden“, en werd voor het eerst de Iter Francorum (de “Frankische route”) genoemd in het Itinerarium Sancti Willibaldi van 725 in een verslag van de reizen van Willibald, bisschop van Eichstätt in Beieren. De route begint in Canterbury en eindigt in Rome en gaat door Frankrijk en Zwitserland. De huidige route baseert zich op de beschrijving van Sigeric, de toenmalige aartsbisschop van Canterbury, toen hij in 990 van Rome terugkeerde na een ontmoeting met paus Johannes XV om zijn pallium in ontvangst te nemen.
Lees meer op de Wikipedia pagina van deze route.
Pelgrimswegen naar Rome
De vereniging Pelgrimswegen naar Rome brengt pelgrims bij elkaar en helpt aanstaande pelgrims bij de voorbereidingen van hun tocht.
Vrienden van de Via Francigena in België
De Belgische vereniging van de Via Francigena wordt beheerd door vrijwilligers. Het werd geboren uit de wens om het vertrek naar Rome vanuit België te promoten en te vergemakkelijken. Iedere maand elke eerste zaterdag van de maand, behalve in januari, juli en augustus, van 15.00 uur tot 18.00 uur vinden infosessies plaats in Brussel.
Afbeelding Via Francigena en Via Francigena del Sud
De Via Francigena is een oude weg en pelgrimsroute die loopt van de katedraal van Canterbury in Engeland, door Frankrijk en Zwitserland, naar Rome en vervolgens langs wat de Via Francigena del Sud wordt genoemd naar Apulië, Italië, waar in de havens kon ingescheept worden naar het Heilige Land.